A Revolución en India: ¡exemplo para os proletarios e pobos oprimidos do mundo!
A Revolución Comunista na India avanza imparable. Pero saben algo os traballadores do Mundo deste proceso revolucionario en que as masas explotadas da India fixéronse donas do seu destino empuñando o fusil baixo a bandeira vermella do Socialismo?
Os medios de comunicación, que só atenden aos intereses dos seus donos, calan sobre os acontecementos que día tras día protagonizan os soldados vermellos na India. Isto non debe estrañar a ninguén pois as empresas de comunicación están para manter a orde social existente.
Pero non só a propaganda oficial do imperialismo escóndenos a verdade. A esquerda occidental, civilizada e presta sempre aos intereses da democracia burguesa e a xestión romántica da ditadura do capital, non só non se solidariza cos comunistas indios, senón que ata chega a criminalizarlos, mostrándonos que o que non queren para a India, o poder da clase obreira, tampouco o queren para a nosa terra. Porque a Revolución en India non é só un azoute para os capitalistas locais, senón que é un problema para a burguesía internacional, en todas as formas que esta poida revestir: desde a OTAN e a ONU, ata moitos dos partidos autoproclamados ?obreiros? e ?de esquerdas?, representantes da aristocracia obreira, integrados no réxime vixente co único obxectivo de apontoalo.
Pero volvamos á Revolución India. Que está pasando a miles de quilómetros de aquí?
A finais dos anos 60 na localidade de Naxalbari iniciouse un movemento armado de obreiros e campesiños, o Trono de Primavera, que declarou a guerra ao Estado e ao reformismo. Este movemento desenvolvido posteriormente polo PCI (M-L) foi esmagado pola reacción. A pesar da derrota as organizacións revolucionarias non arriaron a bandeira vermella e mantivéronse en pé ata o 2004, momento no cal unificáronse o ?Centro Comunista Maoísta da India? e o ?Partido Comunista da India [Marxista-Leninista] [Guerra Popular]?, dando nacemento ao Partido Comunista da India (maoísta), que a través do Exército Guerrilleiro Popular de Liberación (EGPL) dirixe hoxe a Guerra Popular que se desenvolve fortemente estendéndose por case 1/3 do Estado Indio (o 2º máis poboado do Mundo, con 1.100 millóns de habitantes). Neste territorio, que se denomina zona liberada, a dirección revolucionaria instala as súas Bases de Apoio, é dicir, a súa fusión coas máis fondas e profundas masas de obreiros e campesiños, que exercen por primeira vez a súa ditadura de clase, a ditadura democrática proletaria e campesiña, en confrontación directa contra o vello e podrecido Estado reaccionario, para así adquirir a experiencia revolucionaria necesaria para transformar a realidade.
A burguesía india, incapaz para conter o avance do pobo armado, lanzou en 2010 a campaña contrainsurgente ?Cacería Verde? na cal, utilizando tropas regulares e paramilitares (un total de 100.000 soldados), exterminou a varios centos de campesiños. Con todo isto non detivo o avance popular e só fixo que máis e máis campesiños ingresasen nas filas do EGPL. Os intelectuais e demócratas indios son perseguidos por non xurar a súa fidelidade á violencia do Estado. E as masas obreiras sofren os disparos da policía en cada unha das súas folgas, que complementan e combinan coa loita do EGPL e o PCI(maoísta). Ata o Exército indio houbo de recoñecer que utilizou armas químicas contra os campesiños comunistas, co aplauso da democrática comunidade internacional e o silencio de todos eses defensores dos DDHH que tamén pechan os ollos ante o lanzamento de uranio empobrecido en Libia.
O EGPL, organismo xerado polo PCI (maoísta), está conformado por miles de homes e mulleres, desterrando así a exclusión que sofre a muller india baixo a escravitude capitalista. Igualmente o sistema de castes, que mantén relacións sociais de tipo feudal, está sendo derrubado alí onde se instalou o Novo Poder.
Os campos de cultivo, expropiados aos pobres polos distintos gobernos burgueses para polos en mans de grandes capitalistas indios e norteamericanos, son devoltos aos que os traballan unha vez que os comunistas controlan un territorio. As empresas son socializadas e expúlsase aos explotadores. Os corpos represivos do Estado son abolidos e substituídos polas masas revolucionarias armadas reproducindo así o mellor dos legados que nos deixaron os comuneiros de París e os bolxeviques rusos.
E é que a pesar dos cambios operados na loita de clases desde que os comuneiros ousasen colgar a bandeira vermella en París e os bolxeviques tombasen o goberno provisional, a Revolución en India ten todo o que temen os burgueses e debemos aplaudir os traballadores do Mundo: ten ás masas armándose con fusís e coa ideoloxía revolucionaria, o marxismo. Ten a xeración de zonas vermellas nas cales o poder dos explotados, o Estado de Nova Democracia, empeza a tomar forma facendo realidade consígnaa revolucionaria de destruír o vello para construír o novo. E ten todas as súas accións armadas e políticas dirixidas cara ao único camiño que pode acabar coa explotación entre os homes: o Socialismo.
Por iso, porque vemos reflectida na Revolución India as esperanzas e aspiracións dos obreiros e os pobos oprimidos, aproveitamos estas liñas para mandar un saúdo aos camaradas naxalitas e instamos a toda a mocidade e á clase obreira a que difunda as noticias que fan tremer aos nosos explotadores aquí e en Nova Deli.
¡Viva a Revolución Comunista na India!
¡Viva a Revolución Proletaria Mundial!
¡Naxalbari Zindabad!
Suplemento de Espazo Vermello Nº 20,
Mocidade Comunista de Zamora,
Abril de 2011
No hay comentarios:
Publicar un comentario