Conferencia Internacional
do 24 de novembro de 2012 en Hamburgo
¡Apoiar a guerra popular na India!
Os xefes do sistema imperialista mundial levan a cabo unha ofensiva
contra os pobos do mundo. Guerras de agresión imperialista como contra
Iraq, Afganistán e Libia marcan o inicio do novo século. Eles preparan a
seguinte guerra contra Siria, Irán ou contra calquera outro, porque unha cousa
é segura, que eles non se van a deter por propia vontade. Á vez,
estes impoñen aos pobos as secuelas da crise, especialmente aos
pobos das nacións oprimidas; pero tamén nos mesmos países
imperialistas, a clase obreira é esmagada permanentemente e os seus dereitos
fundamentais son arrincados rapidamente. Nesta situación, o fascismo non
é un perigo nebuloso, senón unha forza actuante. Ao mesmo tempo, os
imperialistas destrúen o planeta sistematicamente. Todo isto é moi
coñecido. Isto mostra que o imperialismo é reacción en toda a liña, iso
mostra que o imperialismo non coincide co progreso da humanidade e,
máis aínda, coa supervivencia dunha parte cada vez máis grande da
poboación mundial. “O fin da historia” que os imperialistas anunciaron
a toda voz desde os anos noventa, é un inferno para o proletariado e os
pobos do mundo; máis a opresión é un acicate a resistencia, e así, desde o
Perú ata as Filipinas, desde as Illas Británicas ata China, desde
Colombia ata o Kurdistán, desde Nixeria ata Grecia; en todo o mundo
os países queren a independencia; as nacións, a súa liberación; e os
pobos, a revolución. Tal é a base para unha corrente que a de enterrar
ao imperialismo, pero o problema reside en moitos casos, en que a loita
contra o imperialismo limítase só á resistencia sen outra perspectiva
que a propia supervivencia. Por iso, para desenvolver esta loita como
unha onda poderosa da loita antiimperialista e revolucionaria, é necesario o
factor consciente e organizado que sexa capaz de dirixir a loita consecuente
ata o establecemento do Poder do pobo. Polo tanto, vale o
esforzo de dar unha mirada cara á India.
A India, o que as clases dominantes cinicamente presentan como o “Camiño
Indú”, é un exemplo do que “trae o desenvolvemento do imperialismo”- o
ceo para os ricos e o inferno para o pobo. Mentres a riqueza das
53 persoas máis ricas do país é igual ao 31% do PIB do país, vive o
77% da poboación cun ingreso de menos de 20 Rupias (aproximadamente 50
centavos de Euro) ao día. Cada día morren 5,000 nenos a consecuencia do
fame e a desnutrición, isto é preto de dous millóns de nenos mortos por ano.
A porcentaxe da poboación que padece fame é maior que o de Etiopía.
A crise agraria, como consecuencia directa da política
imperialista, causa sempre unha inmensa miseria aos labregos e labregas e
ten como consecuencia unha onda de suicidios, na cal centos de miles de labregos e labregas
desesperados quítanse a vida. A máis grande democracia do mundo?, é un
país no cal a gran burguesía e os terratenentes fan os que se lles vén en gana.
Un país no cal o sistema de castes permanece intacto.
As diferentes minorías, as diferentes nacionalidades e pobos deben
aguantar vivir nunha “prisión de nacións”. Para aumentar a explotación
imperialista, establecéronse Zonas Económicas Especiais, nas cales
as chamadas empresas “transnacionais”poden actuar sen límites.
Ducias de millóns de persoas son obrigadas a converterse en refuxiados internos,
porque son expulsados da terra onde desde sempre viviron os seus
antecesores, para que o capital poida roubar as materias primas alí
existentes.Nós poderiamos mencionar moitos outros exemplos, isto podería
encher todo un libro, a cuestión é clara: a revolución antiimperialista e
antifeudal é unha necesidade para a inmensa maioría do pobo da India.
Esta revolución está en marcha. Baixo a dirección do Partido Comunista da
India (Maoísta) desenvólvese unha guerra popular - cualificada polos máis
importantes representantes das clases dominantes - como o maior perigo
para o sistema. No campo existen miles de organizacións do verdadeiro
Poder do pobo. Nos Comités Populares Revolucionarios, aqueles que
desde fai séculos non tiveron nada, comezaron a construír o seu propio
Estado.
Eles organízanse coas súas propias forzas nunha sociedade onde non existe a fame,
onde hai educación e saúde, e onde quen posúe a terra é
quen a traballa. Alí non existen terratenentes ou lacaios dos
imperialistas. Alí as necesidades das masas son lei. Alí vívese a
verdadeira democracia, a nova democracia do pobo. Nas cidades
avanzan por saltos as organizacións de masas, a clase obreira da India,
en febreiro deste ano, levouse a cabo a folga máis grande na historia
da humanidade, coa participación de 100 millóns de persoas e as
clases dominantes teñen pánico pola crecente influencia dos maoístas.
A guerra popular remove as máis profundas bases da sociedade.
Como non podería ser doutro xeito, as clases dominantes e os seus xefes
imperialistas non quedan tranquilos cos brazos cruzados vendo como o
movemento revolucionario progresa. Eles actúan como sempre e en todo
lugar, eles buscan afogar en sangue a loita do pobo.
Os “especialistas” da loita “contrainsurxente”dos Estados Unidos e
da Mossad de Israel están alí para asesorar no terreo ás forzas represivas.
As forzas paramilitares do Estado loitan diariamente contra a guerrilla,
os chamados paramilitares están organizados e armados militarmente.
O exército e a forza aérea toman parte sempre nos combates.
O Estado reaccionario organizou bárbaras campañas como por exemplo:
Salwa judum, “Green Hunt”, entre outras, e aplica a política que é
comparable á campaña dos Nazis contra a resistencia antifascista na
Segunda Guerra Mundial. Eles aplican sistematicamente asasinatos,
tortura e “desaparicións”contra os dirixentes revolucionarios.
Pero o pobo non se deixa esmagar. A Guerra popular avanza sen deterse
co claro obxectivo da toma do Poder, isto é posible, xa que o factor consciente e organizado, do que nós falamos, existe e está en condicións de dirixir a loita consecuente ata o final. A súa loita é xusta e é unha obrigación internacionalista dar o noso total e firme apoio. A Guerra popular da India ten que fundirse coa loita dos pobos de todo o mundo e ser unha parte da gran corrente revolucionaria que finalmente debe vencer ao imperialismo. O avance dun consecuente movemento anti-imperialista nun país de 1200 millóns de habitantes, fará que a correlación de forzas entre o imperialismo e as nacións oprimidas cambie, e en consecuencia, iso sería un gran impulso ás forzas
revolucionarias de todo o mundo. Apoiar este movemento non significa
soamente cumprir cunha obrigación, senón un servizo ao avance do movemento
en todos os países.
É neste sentido, é que nós organizamos unha conferencia
internacional o 24 de novembro deste ano en Hamburgo.
Nós agardamos, que esta conferencia sexa un importante impulso ao movemento de apoio internacional á guerra popular na India. Delegacións de diferentes
países deberán participar nesta, e a través disto brindar as súas
experiencias e ideas de como elevar esta campaña a un maior nivel.
Nós queremos que esta conferencia sexa, unha conferencia onde se exprese a
iniciativa, a enerxía e a vontade anti-imperialista e revolucionaria de proletarios,
mulleres, novas, inmigrantes, artistas progresistas e intelectuais. Nós non queremos que sexa só un acto formal, senón unha expresión viva de internacionalismo proletario, para que con iso esta poida servir a dar avances concretos na campaña de apoio. A conferencia está aberta a todas as forzas que participan deste obxectivo. Por iso:
¡Todos e todas á Conferencia Internacional de Apoio á Guerra Popular na India!
